تصور کنید؛ شب هنگام در حال رانندگی در یک جاده در حومه شهر هستید. آسمان صاف است و ستارگان درحال چشمک زدن هستند. درختان شبح مانند در زیر نور مهتاب درحال تکان خوردن از پنجره کناری ماشین دیده می شوند. فلش! باریکه نور آبی روشنی از میان جنگل می بینید. فلش! دوباره آن را می بینید. چندباره و چندباره. شما را دنبال می کند.
 |
| Photo credit: Laurent Laveder |
در فیلم ها، این زمان فرود آمدن یک فضاپیما است. دری باز می شود. نور سبز رنگ ترسناکی به سطح جاده می تابد. چیز بیگانه ای به بیرون قدم می گذارد... و شما هم وقت زیادی ندارید. وقت زنگ زدن به پلیس است!
آرام باشید. این فقط زهره است، دومین سیاره از خورشید.
زهره درخشان ترین سیاره است. شباهنگ، نورانی ترین ستاره در آسمان شب در کنار زهره کم نور و ضعیف جلوه می کند. در زمان طلوع/غروب خورشید، نور زهره از لابه لای درختان شما را به این فکر می اندازد که چیز فضایی مشغول تعقیب شماست. مردم زیادی با دیدن این صحنه با پلیس تماس می گیرند تا یک یوفو را گزارش کنند.
چرا زهره بسیار نورانی است؟ زهره یک دنیای ابری است، اندکی از زمین کوچک تر است و ابرهایش تقریبا تمام نور خورشید را بازتاب می کنند. این بازتابش زمانی که زهره به زمین نزدیک است بیشتر به نظر می رسد.
ابرهای زهره، سطح سیاره را پنهان می کنند. حتی بزرگترین تلسکوپ های روی زمین هم نمیتوانند زیر ابرهای زهره را ببینند. اما اگر شما یک تلسکوپ کوچک یا یک دوربین دوچشمی داشته باشید و به زهره نگاه کنید، چیزی که (این شب ها) می بینید یک موز تُپُل خاکستری رنگ است. درست مثل ماه، زهره هم دارای فاز است، می تواند کامل، هلال، نیمه یا نو باشد. فازهای زهره مانند فازهای ماه یک دلیل دارند: هندسه. یک سمت زهره روشن (روز) و سمت دیگر تاریک (شب) است. درحالی که زهره در مدارش به دور خورشید می گردد این سمت ها با هم جابه جا می شوند.
فازهای ماه و فازهای زهره در یکجا با هم متفاوتند. ماه زمانی که در فاز کامل قرار می گیرد، در درخشان ترین حالت خود است. اما زهره کاملا برعکس است. زمانی به بیشترین درخشندگی می رسد که هلال باشد. از سوی دیگر زهره در فاز کامل کم نور است.
شکل بالا نشان می دهد چرا زهره در آن سوی خورشید کامل و چرا کم نورتر است؟ و چرا هلال زهره هم نزدیک تر است و هم پرنورتر.
وقتی که به زهره نگاه می کنید به این فکر کنید که این هلال زیبا و ظریف یک جهنم است. سطح داغ و سخت این سیاره به اندازه ذوب کردن سرب داغ است. اتمسفر زهره نود بار سنگین تر از اتمسفر زمین است. تقریبا تمام آن از کربن دی اکسید خالص تشکیل شده، گاز گلخانه ای که گرمای خورشید را به دام می اندازد. ابرهای ضخیم و کدر هم کمکی نمی کنند. آنها هم گرما را به دام می اندازند. جنس ایر ها از سولفوریک اسید است. فضاپیما های رباتیکی که به زهره ارسال شدند، با موفقیت به سطح سیاره نشستند اما عمر زیادی نداشتند. کاوشگر ونرا 13 (Venera 13) روسیه ظرف 127 دقیقه (رکورد) بر اثر گرما، اسید و فشار زیاد اتمسفر از کار افتاد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر