TOP 100 ===> 100

100
پس از غروب خورشید، در تاریکی رصدخانه ESO پارانال، آسمان تاریک و با شکوهی باور نکردنی و پر از ستاره های درخشان دیده می شود.
خوزه فرانسیسکو سالگادو، عکاس آسمان شب می گوید: پارانال یکی از تاریک ترین و بهترین مکان ها برای رصد و عکاسی از آسمان شب است. من عاشق اینجا هستم! و این باور نکردنیست که شما می توانید نور دایرةالبروج را ببینید!
در این تصویر به نظر می رسد که کهکشان راه شیری در حال ریختن به درون گنبد باز تلسکوپ است. درخشان ترین لکه نزدیک به تلسکوپ سحابی کارینا (NGC 3372) است که برخی از عظیم ترین ستاره های کهکشان را در خود جای داده است. در نزدیکی بالای تصویر ستاره چلیپا (Crux) در صورت فلکی صلیب جنوبی دیده می شود. سحابی کارینا و صلیب جنوبی چون در نیم کره جنوبی آسمان هستند در بسیاری از عرض های جغرافیایی قابل رویت نیستند.
تلسکوپی که در تصویر مشاهده می کنید، تلسکوپ 1/8 متری است که بخشی از شبکه تداخل سنجی بزرگ (VLTI)است. VLTI متشکل از چهار تلسکوپ 1/8 متری کوچک و چهار تلسکوپ 8/2 متری بزرگ است، که یکی از پیشرفته ترین رصدخانه های نوری جهان است.

برای مشاهده تصویر در اندازه اصلی اینجا کلیک کنید.

دانلود تصویر:

Fullsize Original

18.4 MB

Large JPEG

3.8 MB

Publication TIFF 4K

16.5 MB

Publication JPEG

4.8 MB

Screensize JPEG

236.4 KB

تغییر مسیر بادهای بین‌ستاره‌ای ورودی به منظومه شمسی

دانشمندان حاضر در برنامه «کاوشگر مرز میان‌ستاره‌ای» (IBEX) ناسا کشف کرده‌اند که ذرات در حال جریان به درون منظومه شمسی از فضای بین‌ستاره‌ای، احتمالا طی 40 سال اخیر مسیرشان تغییر کرده است.



به گزارش ایسنا، این یافته‌ها به دانشمندان در نقشه‌برداری از کهکشان راه شیری کمک کرده و همچنین در درک آن‌ها از جایگاه انسان در کیهان از خلال گذر وسیع زمان کمک می‌کند.

افزون بر این، دانشمندان با این کشف، به درک عمیق‌ تری از ماهیت پویای بادهای میان‌ستاره‌ای خواهند رسید.

این باد ها دارای مفاهيم زیادی در خصوص اندازه، ساختار و ماهیت Heliosphere خورشید هستند.

جرم Heliosphere حباب عظیمی است که منظومه شمسی را احاطه کرده و آن را از خطر تشعشع کهکشانی ورودی حفظ می‌کند.

نتایج این مطالعه بر مبنای داده‌های چهار دهه‌ای حاصل از سفینه‌های فضایی مختلف شامل IBEX به دست آمده است.

این موضوع که تغییرات جریان میان‌ستاره‌ای طی چنین بازه زمانی کوتاهی رخ داده‌، برای دانشمندان حیرت‌آور بود، زیرا ابرهای میان‌ستاره‌ای فوق‌العاده عظیم هستند.

با این حال، چنین یافته‌هایی ممکن است در خصوص دیناميک لبه‌های این ابرها اطلاعاتی را در اختیار بگذارد.




داده‌های فضاپیمای IBEX نشان می‌دهد اتم‌های میان‌ستاره‌ای خنثی در حال جاری ‌شدن به سمت منظومه شمسی از مسیری متفاوت از آنچه پیش‌ تر مشاهده بود، هستند.

آخرین اندازه‌گیری‌های این سفینه از مسیر باد میان‌ستاره‌ای متفاوت از اندازه‌گیری‌هایی بود که سفینه Ulysses در دهه 1990 مخابره کرده بود.

این تفاوت تیم تحقیقاتی را بر آن داشت تا اندازه‌گیری‌های این سفینه را با داده‌های جمع‌آوری‌شده از 11 سفینه‌فضایی بین سال‌های 1972 و 2011، مقایسه کنند.

دانشمندان در نظر داشتند شواهد بیشتری را از منابع مختلف ممکن جمع‌آوری کنند تا تعیین کنند که آیا ابزار جدیدتر نتایج دقیق‌تری را ارائه داده‌اند یا اینکه مسیر خود باد طی سال‌ها تغییر کرده است.

در تحلیل نهایی، مسیر بادی که اخیرا توسط داده‌های IBEX به دست آمده، متفاوت از مسیری بود که از اندازه‌گیری‌های پیشین به دست آمده بود و این موضوع نشان می‌دهد خود باد طی زمان مسیرش تغییر کرده است.

منبع: ایسنا