پنجشنبه، مهر ۲۵، ۱۳۹۲

کهکشان مارپیچی NGC3190

برخی از کهکشان های مارپیچی تقریبا از لبه دیده می شوند، NGC3190 یکی از این کهکشان هاست. این کهکشان بزرگترین عضو گروه کهکشانی Hickson44 است. پهنای این کهکشان حدود 75000 سال نوری است. NGC3190 در صورت فلکی اسد قرار دارد و با یک تلسکوپ کوچک قابل مشاهده است.

شنبه، شهریور ۲۳، ۱۳۹۲

TOP 100 ===> 100

100
پس از غروب خورشید، در تاریکی رصدخانه ESO پارانال، آسمان تاریک و با شکوهی باور نکردنی و پر از ستاره های درخشان دیده می شود.
خوزه فرانسیسکو سالگادو، عکاس آسمان شب می گوید: پارانال یکی از تاریک ترین و بهترین مکان ها برای رصد و عکاسی از آسمان شب است. من عاشق اینجا هستم! و این باور نکردنیست که شما می توانید نور دایرةالبروج را ببینید!
در این تصویر به نظر می رسد که کهکشان راه شیری در حال ریختن به درون گنبد باز تلسکوپ است. درخشان ترین لکه نزدیک به تلسکوپ سحابی کارینا (NGC 3372) است که برخی از عظیم ترین ستاره های کهکشان را در خود جای داده است. در نزدیکی بالای تصویر ستاره چلیپا (Crux) در صورت فلکی صلیب جنوبی دیده می شود. سحابی کارینا و صلیب جنوبی چون در نیم کره جنوبی آسمان هستند در بسیاری از عرض های جغرافیایی قابل رویت نیستند.
تلسکوپی که در تصویر مشاهده می کنید، تلسکوپ 1/8 متری است که بخشی از شبکه تداخل سنجی بزرگ (VLTI)است. VLTI متشکل از چهار تلسکوپ 1/8 متری کوچک و چهار تلسکوپ 8/2 متری بزرگ است، که یکی از پیشرفته ترین رصدخانه های نوری جهان است.
برای مشاهده تصویر در اندازه اصلی اینجا کلیک کنید.
دانلود تصویر:

Large JPEG
3.8 MB
Screensize JPEG
236.4 KB

چهارشنبه، شهریور ۲۰، ۱۳۹۲

تغییر مسیر بادهای بین‌ستاره‌ای ورودی به منظومه شمسی



دانشمندان حاضر در برنامه «کاوشگر مرز میان‌ستاره‌ای» (IBEX) ناسا کشف کرده‌اند که ذرات در حال جریان به درون منظومه شمسی از فضای بین‌ستاره‌ای، احتمالا طی 40 سال اخیر مسیرشان تغییر کرده است.



به گزارش ایسنا، این یافته‌ها به دانشمندان در نقشه‌برداری از کهکشان راه شیری کمک کرده و همچنین در درک آن‌ها از جایگاه انسان در کیهان از خلال گذر وسیع زمان کمک می‌کند.

افزون بر این، دانشمندان با این کشف، به درک عمیق‌ تری از ماهیت پویای بادهای میان‌ستاره‌ای خواهند رسید.

این باد ها دارای مفاهيم زیادی در خصوص اندازه، ساختار و ماهیت Heliosphere خورشید هستند.

جرم Heliosphere حباب عظیمی است که منظومه شمسی را احاطه کرده و آن را از خطر تشعشع کهکشانی ورودی حفظ می‌کند.

نتایج این مطالعه بر مبنای داده‌های چهار دهه‌ای حاصل از سفینه‌های فضایی مختلف شامل IBEX به دست آمده است.

این موضوع که تغییرات جریان میان‌ستاره‌ای طی چنین بازه زمانی کوتاهی رخ داده‌، برای دانشمندان حیرت‌آور بود، زیرا ابرهای میان‌ستاره‌ای فوق‌العاده عظیم هستند.

با این حال، چنین یافته‌هایی ممکن است در خصوص دیناميک لبه‌های این ابرها اطلاعاتی را در اختیار بگذارد.




داده‌های فضاپیمای IBEX نشان می‌دهد اتم‌های میان‌ستاره‌ای خنثی در حال جاری ‌شدن به سمت منظومه شمسی از مسیری متفاوت از آنچه پیش‌ تر مشاهده بود، هستند.

آخرین اندازه‌گیری‌های این سفینه از مسیر باد میان‌ستاره‌ای متفاوت از اندازه‌گیری‌هایی بود که سفینه Ulysses در دهه 1990 مخابره کرده بود.

این تفاوت تیم تحقیقاتی را بر آن داشت تا اندازه‌گیری‌های این سفینه را با داده‌های جمع‌آوری‌شده از 11 سفینه‌فضایی بین سال‌های 1972 و 2011، مقایسه کنند.

دانشمندان در نظر داشتند شواهد بیشتری را از منابع مختلف ممکن جمع‌آوری کنند تا تعیین کنند که آیا ابزار جدیدتر نتایج دقیق‌تری را ارائه داده‌اند یا اینکه مسیر خود باد طی سال‌ها تغییر کرده است.

در تحلیل نهایی، مسیر بادی که اخیرا توسط داده‌های IBEX به دست آمده، متفاوت از مسیری بود که از اندازه‌گیری‌های پیشین به دست آمده بود و این موضوع نشان می‌دهد خود باد طی زمان مسیرش تغییر کرده است.

منبع: ایسنا

چهارشنبه، مرداد ۲۳، ۱۳۹۲

سیاره صورتی



در سال‌های اخیر از کشف سیارات در اطراف سایر ستارگان زیاد شنیده ایم. صدها عدد از این سیارات پیدا شده اند.
اما وجود اکثریت قریب به اتفاق آنها به روش های غیرمستقیم استنباط می‌شود.
از این فاصله حتی ستارگان بزرگ مثل یک نقطه جلوه می‌کنند. اما منجمان می توانند با رصد ستارگان هرگونه کاهش نور آن را ردیابی و وجود سیاره در اطراف آن را کشف کنند.
اکنون منجمان می‌گویند از سیاره ای که در فاصله ۵۷ سال نوری قرار دارد مستقیما عکسبرداری کرده اند.
این سیاره به خصوص از آن جهت برای منجمان جالب است که کوچک‌ترین سیاره ای است که با شیوه‌های عکس برداری مستقیم دور ستاره ای مثل خورشید پیدا می شود.
دکتر جیم زیبلمن زمین شناس در موزه هوا و فضای واشنگتن در پاسخ به این سوال که آیا منجمان قبلا هم موفق به مشاهده مستقیم سیارات در اطراف سایر ستارگان شده اند یا نه می‌گوید: در گذشته هم داشته ام اما نه خیلی. تا جایی که من می دانم پیشتر در سال جاری سیاره دیگری مستقیما عکسبرداری شد اما هر دو مورد عکسبرداری در طیف فروسرخ انجام شد یعنی در طیف حرارتی یا طول موج بلند.
این عکس با کمک تلسکوپ سوبارو در مونا کی در ایالت هاوایی آمریکا گرفته شده است.
نکته جالب دیگر در مورد این سیاره این است که رنگش ترکیبی از صورتی، عنابی و سرخ آبی است. و این درحالیست که ستاره مرکزی آن خیلی با خورشید ما فرق نمی کند.
این سیاره به اندازه مشتری است اما جرم آن چهار برابر مشتری است. دمای سطح آن ۴۶۰ درجه فارنهایت است و با معیار سیارات هنوز یک نوزاد است، یعنی فقط ۱۶۰ میلیون سال پیش تشکیل شده.
دکتر زیمبلمن: دو مساله برای من هیجان انگیز است. نه فقط این سیاره با عکسبرداری مستقیم رؤیت شده بلکه خیلی دورتر از ستاره مرکزی قرار دارد و این غیرمنتظره است.
به نظر می رسد که مدار این سیاره نه بار پهناورتر از مشتری باشد و از این فاصله زیاد با یک نظریه سنتی مهم در زمینه چگونگی تشکیل سیارات جور در نمی آید.
نظریه موسوم به انباشت هسته می گوید که سیارات در دیسک گاز و غباری که در اطراف ستاره های جوان قرار دارد تشکیل می شوند.
در این صفحه است که سیارک‌ها و دنباله دارها هسته سیاره را تشکیل می دهند و همانطور که این هسته حجیم تر می شود قوه جاذبه آن افزایش می یابد و شروع به جذب گاز از دیسک می کند و سیاره تشکیل می شود.
مارکوس جاسنونز از دانشگاه پرینستون و از اعضای تیم کاشف این سیاره گفت که توضیح این سیاره در چهارچوب نظریه‌های سنتی بسیار دشوار است.

به گفته او این کشف اخترشناسان را به فکر می اندازد نظریه های آلترناتیو را به طور جدی مد نظر قرار دهند یا در بعضی از فرضیات اساسی نظریه سنتی تشکیل انباشت هسته تجدید نظر کنند.

منبع: بخش علمی BBC

جمعه، مرداد ۱۸، ۱۳۹۲

پیوستن به بلاگر؟

دوستان و همراهان همیشگی کیانجوم
این وبلاگ اصلی ما نیست و فقط یک وبلاگ آزمایشیست که در آینده شاید به بلاگر بپیوندیم. امکانات بلاگر اصلا با بلاگفا قابل مقایسه نیست لذا در صورت همکاری و افزایش بازید به بلاگر می پیوندیم.
آدرس های اصلی ما را فراموش نکنید:
kianojume.blogfa.com

facebook.com\kianojume
kianojume@gmail.com

با تشکر
میلاد جمالی